Πάνος Γκόνης: τρία ενδιαφέροντα άρθρα για τις Δημοτικές Εκλογές και την Αγία Παρασκευή

Στη συνέχεια θα σας παρουσιάσουμε τρία άρθρα ενός φίλου και ενεργού πολίτη από την Αγία Παρασκευή, του Πάνου Γκόνη.

Ο Πάνος είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στην Αγία Παρασκευή με τη «Νίκη των Πολιτών» και τον Γιάννη Σταθόπουλο.

Ο Πάνος Γκόνης είναι εκδότης βιβλίων, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Λυκείου Αγίας Παρασκευής, μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Αγίας Παρασκευής, συντονιστής της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής, μέλος της Γραμματείας και συντονιστής Προγράμματος της «Νίκης των Πολιτών Αγίας Παρασκευής».

Πρόσφατα παρουσιάσαμε δύο εκπομπές, συντροφιά με τον Πάνο:

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΑΥΤΕΣ

Καλή επιτυχία στον Πάνο και στον Γιάννη!

Ακολουθούν τα τρία πρόσφατα άρθρα του Πάνου Γκόνη, που αφορούν τις δημοτικές εκλογές:

Γιατί η Ψήφος Όλων Είναι Αναγκαία

Πάνος Γκόνης

Τα τελευταία χρόνια το βιοτικό επίπεδο του μέσου ανθρώπου καταρ­ρέει. Ειδικά στη χώρα μας η κρίση, είτε αυτή λέγεται οικονομική είτε αξιών - ηθική, έχει οδηγήσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην αδιαφορία και στην αποχή από το πολιτικό γίγνεσθαι. Τα πάντα δείχνουν να χάνουν τη σημασία τους ως προς την πολιτική στόχευση, απ’ όπου κι αν αυτή προ­έρχεται, σαν να έχουμε απλά αφεθεί στα χέρια κάποιων που τελικά ορίζουν την τύχη μας. Σε γενικές γραμμές ενισχύεται η άποψη πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα και αντ’ αυτού καλύτερα θα ήταν ο καθένας/καθεμιά να ενδιαφερθεί μόνο για τα του οίκου του/της. Αυτή η αλόγιστη εξατομίκευση των προβλημάτων έχει λάβει επικίνδυνα μεγάλες διαστάσεις κοινωνικά —και ψυχιατρικά θα τολμούσα να πω— και στοχεύει, αφενός στη διατήρηση με έναν διαφορετικό τρόπο των πελατειακών σχέσεων μεταξύ πολιτών και κρά­τους και αφετέρου στην απαξίωση των συλλογικών δράσεων, με ό,τι αυτά τα δύο συνεπάγονται. Επικοινωνιακά δε, παρακολουθούμε μία συνεχή προσπά­θεια να μας πείσουν ότι το «παιχνίδι» είναι χαμένο και μάλιστα πως καλό θα ήταν να προσαρμοστούμε σιγά-σιγά σε αυτή την ιδέα και να αφήσουμε εκεί­νους που, μαγικά, γνωρίζουν τον τρόπο να μας βγάλουν από το αδιέξοδο. Αποκρύπτουν όμως το γεγονός ότι εκείνοι είναι ακριβώς αυτοί που μας οδήγησαν εδώ που είμαστε. Υπάρχει λύση; Βέβαια.

Πρέπει να πάψουμε, ως πολίτες, να θεωρούμε τους εαυτούς μας ανίκανους να διαχειριστούμε το αδιέξοδο, να συμμετάσχουμε στις διαδικασίες και να επιλέξουμε επιτέλους διαφορετικά πρόσωπα και πολιτικά σχήματα, που θα αποτυπώσουν τις πραγματικές μας ανάγκες. Όσο αφορά στα πρό­σωπα, το βασικό κριτήριο επιλογής δεν μπορεί πλέον να είναι η αναγνωρι­σιμότητα γενικώς και αορίστως, αλλά οφείλουμε να την αντικαταστήσουμε από το αδιάβλητο του χαρακτήρα, τις γνώσεις, τη συνέπεια των επιλογών και τη διάθεση για προσφορά. Ειδικά για τις τοπικές εκλογές, θεωρώ ότι σε όλα τα σχήματα, αλλού λίγοι αλλού πολλοί, υπάρχουν άνθρωποι που θα εκτεθούν και οι οποίοι έχουν ως στόχο την ουσιαστική αναβάθμιση της πόλης μας. Υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν τη θέση για την καρέκλα, που δεν προτάσσουν το προσωπικό τους συμφέρον, αλλά αντίθετα ενδια­φέρονται για τα προβλήματα των συμπολιτών μας. Υπάρχουν άντρες και γυναίκες που δεν πιστεύουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και οι οποίοι/ες παρά τις διαφορετικές πολιτικές τους αντιλήψεις θα φροντίσουν να συνεργαστούν μεταξύ τους για την πραγματική αναμόρφωση του επιπέδου ζωής στην πόλη μας. Συνήθως είναι αυτοί που κατά τη διάρκεια της προ­εκλογικής περιόδου διατηρούν σε χαμηλό επίπεδο το προσωπικό τους προ­φίλ, έχουν συγκεκριμένες απόψεις για συγκεκριμένα θέματα και δουλεύουν συλλογικά για την παράταξή τους. Αξίζει τον κόπο να ψάξουμε όλοι/ες να βρούμε αυτά τα πρόσωπα, να τα επιλέξουμε ώστε να στελεχώσουν το επό­μενο Δημοτικό Συμβούλιο και μόνο τότε θα μπορούμε να λέμε πως έχουμε κάνει μια καλή αρχή. Ακριβώς γι’ αυτό είναι αναγκαία η ψήφος όλων, επειδή τελικά μόνο οι πολίτες με τις επιλογές τους έχουν τη δυνατότητα να ανατρέ­ψουν το κυρίαρχο αδιέξοδο που δεν είναι άλλο από την προσωποκεντρική λογική και τις πολιτικές της οι οποίες μας κρατούν σε ομηρία.

Θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω αυτό το κείμενο στον Δημήτρη, έναν φίλο που ενεργοποιείται στους συλλόγους γονέων της πόλης, με τον οποίο τις προάλλες είχαμε αυτήν ακριβώς τη συζήτηση. Σε επόμενο θα ασχοληθώ αποκλειστικά με τα σχήματα που λαμβάνουν μέρος στις δημοτικές εκλογές και με την κακώς εννοούμενη ανεξαρτησία που προβάλλουν ορισμένα από αυτά.

Για Ποια Ανεξαρτησία Μιλάμε

Πάνος Γκόνης

Σε προηγούμενο κείμενό μου (Γιατί η ψήφος όλων είναι αναγκαία) είχα υποσχεθεί πως θα ασχοληθώ με τα δημοτικά σχήματα της πόλης μας και με την κακώς εννοούμενη ανεξαρτησία ορισμένων εξ αυτών. Είναι γεγονός πως τις τελευταίες εβδομάδες ακούμε να γίνεται συχνά λόγος για την ανεξαρτησία των διαφόρων παρατάξεων που ζητάνε την ψήφο μας, χωρίς αυτό να αποτελεί νέο φαινόμενο. Κάθε φορά που αλλάζουν οι συσχετισμοί δυνάμεων στη κεντρική πολιτική σκηνή παρατηρείται η τάση να σπεύδουν να δηλώσουν αυτόνομοι και ανεπηρέαστοι εκείνοι που μέχρι πρότινος αναζητούσαν εναγωνίως κάποιο επίσημο χρίσμα. Το 2006 και το 2010 ένα χρίσμα του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ ήταν ικανό να «δώσει» τον Δήμο σε όποιον το είχε, μόνο που ως αντάλλαγμα «ζητούσε» την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών, που στις περισσότερες των περιπτώσεων αποδείχθηκαν καταστροφικές για τον τόπο και την πόλη. Τόσο η δυνατότητα να σπαταλάς αφειδώς το δημόσιο χρήμα, όσο και, στον αντίποδα, ο εξαναγκασμός να συρρικνώνεις τις ανάγκες των δημοτών σου για να ξεπληρώσεις τα χρέη οδηγούν αναπόφευκτα στο χάος. Ειδικά όταν και οι δύο παραπάνω επιλογές εφαρμόστηκαν από τους κ.κ. Γιαννακόπουλο και Ζορμπά χωρίς μέτρο και κυρίως δίχως όραμα εξυπηρετώντας τελικά μόνο εκείνα τα συμφέροντα που τους υποδείκνυαν οι εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές, τότε βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το απόλυτο χάος. Για τι είδους ανεξαρτησία μιλάνε λοιπόν;

Ως Ανεξάρτητη Δημοτική Κίνηση εμφανίζεται επίσης και η «Νίκη των Πολιτών Αγίας Παρασκευής», της οποίας έχω την τιμή να είμαι μέλος. Η συγκεκριμένη κίνηση πολιτών στηρίζεται επίσημα από τρία κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι Πράσινοι) αλλά, παράλληλα, τυγχάνει της εμπιστοσύνης και μιας μεγάλης μερίδας ανένταχτων ανθρώπων που προέρχονται από τελείως διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Η καθημερινή και πολύχρονη προσπάθεια που καταβάλλεται στο εσωτερικό της «Νίκης» ώστε να συγκλίνουν οι τόσο διαφορετικές απόψεις, γίνονται καταφανείς στη Διακήρυξη των Αρχών, στη στελέχωση του ψηφοδελτίου και πολύ περισσότερο στο τελικό μας πρόγραμμα, που θα καταθέσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες, όπου εμφανίζεται το πραγματικό ενδιαφέρον για τους/τις πολίτες/τισσες της Αγίας Παρασκευής. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν σαφώς την ανεξαρτησία της εν λόγω παράταξης, ειδικά όσο επιμένουμε στην παρούσα φάση, να χρησιμοποιούμε την έννοια του ανεξάρτητου για να υποδηλώσουμε τη μη εξάρτηση από συγκεκριμένους κομματικούς φορείς. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως η ίδια η λέξη ανεξαρτησία παραπέμπει συνειρμικά σε άκρως συγκρουσιακές συνθήκες, αφού σε όποια κείμενα έχει εμφανιστεί διαχρονικά ταυτίζεται με τον αγώνα ενάντια σε συμφέροντα και καταστάσεις υποταγής (Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ελλάδος, των ΗΠΑ κ.λπ.). Θα καταφέρει άραγε η «Νίκη των Πολιτών» να υλοποιήσει στην πράξη αυτή την πτυχή της ανεξαρτησίας, θα μπορέσει να σταθεί αρωγός σε εκείνους τους ανθρώπους που καθημερινά φτωχοποιούνται, θα υποστηρίξει έμπρακτα ότι τα δημόσια αγαθά ανήκουν σε όλους/ες, θα εναντιωθεί σε συμφέροντα που υποθηκεύουν το μέλλον της πόλης και του τόπου γενικότερα; Εμείς στο πρόγραμμά μας δεσμευόμαστε πως όλα αυτά θα τα πράξουμε, δεν απομένει παρά μόνο από την ιστορία να μας κρίνει.

Θέλω να ελπίζω πως οι δημότες/τισσες θα διακρίνουν την ουσιαστική ανεξαρτησία και τελικά θα επιλέξουν να ψηφίσουν δημοτικό σχήμα με κριτήριο το πρόγραμμα και τη δυνατότητα εφαρμογής του. Στη δική μας παράταξη υπάρχουν άτομα που προτάσσουν στην πράξη τον λόγο έναντι της εικόνας, είναι εκείνα τα άτομα που δούλεψαν ενεργά για το πρόγραμμά μας και δεν είχαν ως κύριο μέλημά τους την αυτοπροβολή. Θα μου επιτρέψετε αυτή ακριβώς η αντιπαράθεση μεταξύ εικόνας και λόγου να είναι το επόμενο κείμενό μου σε ετούτη την εκλογική συνέχεια.

Δημοτικές Εκλογές: Μεταξύ Εικόνας και Λόγου

Πάνος Γκόνης

Τις τελευταίες ημέρες, και όσο οδεύουμε προς την Κυριακή 18 Μαΐου, γεμίζουν οι γειτονιές με κάθε είδους διαφημιστικά προεκλογικά φυλλάδια, οι τοπικές εφημερίδες και το διαδίκτυο ξεχειλίζουν από εικόνες με πρόσωπα και πληρωμένες καταχωρήσεις επειδή ο νόμος παρέχει τη δυνατότητα στους υποψήφιους αυτοδιοικητικούς συμβούλους να διαθέσουν ένα ποσό έως δύο χιλιάδες ευρώ για να κάνουν γνωστή στον κόσμο την υποψηφιότητά τους. Ακούγεται άδικο και ισοπεδωτικό έτσι όπως το αναφέρω, αφού στον αντίποδα μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι δυστυχώς όλοι εμείς που είμαστε υποψήφιοι σε ένα αυτοδιοικητικό σχήμα αντιλαμβανόμαστε πως οι άνθρωποι της πόλης δεν μας γνωρίζουν και προσπαθούμε με αυτόν τον τρόπο να κάνουμε εμφανή την παρουσία μας. Κάτι τέτοιο θα ήταν θεμιτό εφόσον είχε προηγηθεί μια συνεχής και αδιάλειπτη παρουσία – προσφορά στην πόλη, εφόσον είχε προηγηθεί ο λόγος ή ακόμα περισσότερο η πράξη.

Πολλοί λένε ότι μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, μόνο που στην περίπτωση της ανάδειξης των επόμενων δημοτικών σχημάτων αυτό δεν ισχύει. Εκείνο που μετράει πάνω από όλα είναι ο πολιτικός λόγος και η προοπτική υλοποίησής του. Η ταυτοποίηση των προσώπων σαφώς και είναι ένα ζητούμενο για τον ψηφοφόρο, και μπορεί να γίνει κάλλιστα από τα συνολικά φυλλάδια με τα βιογραφικά των παρατάξεων, αλλά δεν είναι το κυρίως ζητούμενο. Το κυρίως ζητούμενο είναι η πρόταση, η προγραμματική θέση και η υπεράσπισή της με πολιτικά κριτήρια και προσωπική ευθύνη. Θα μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω για το πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίζεις απλά τον υποψήφιο, αλλά να μην ξέρεις το σε τί προσδοκά, ή ακόμη χειρότερα με ποιον σκοπό πληρώνει για να κερδίσει την αναγνώριση από την πλευρά του κόσμου. Βέβαια δεν εννοώ ότι όλοι όσοι έχουν κάνει έξοδα για την προβολή τους επιδιώκουν να τα πάρουν πίσω, αλλά λυπάμαι γιατί τελικά με αυτόν τον τρόπο επιβραβεύουν τη διατήρηση των κακώς εννοούμενων πελατειακών σχέσεων που εμείς πρώτοι οφείλουμε να εξαλείψουμε. Όταν όλες οι παρατάξεις μιλάνε πλέον για την αυτονόητη συμμετοχή του κόσμου στα αυτοδιοικητικά πράγματα, αναρωτιέμαι, δεν θα όφειλε και ο κόσμος αυτός να έχει ουσιαστική γνώση για το τί πρεσβεύει εκείνος ή εκείνη που αναζητούν την ψήφο του; Αν καταφέρναμε να αλλάξουμε την ερώτηση που επικρατεί, ποιος είναι αυτός, και την κάναμε, γιατί αυτός, τότε μόνο θα μπορούσαμε να συζητάμε για αλλαγή νοοτροπίας και αρχή συμμετοχής. Αν καταφέρναμε να προκρίνουμε τον λόγο έναντι της εικόνας θα μπορούσαμε να έχουμε ως δεδομένη τη συμμετοχή του κόσμου για την επόμενη μέρα που τόσο έχει ανάγκη η πόλη.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι αρκετοί υποψήφιοι, ακόμα ίσως και από τους συνυποψήφιούς μου, θα διαφωνήσουν με ετούτη τη δημόσια τοποθέτησή μου, αλλά ειλικρινά πιστεύω πως είναι πια σημαντικό να πάρει ουσιαστικά ο κόσμος την κατάσταση στα χέρια του. Αυτό θα το πράξει αν πρώτα φροντίσει να διαβάσει τα προγράμματα των παρατάξεων, αν μελετήσει προσεκτικά όλα τα βιογραφικά των υποψηφίων από τα αντίστοιχα φυλλάδια και εάν τέλος φροντίσει να καθορίσει τα κριτήρια της επιλογής του με βάση τον πολιτικό λόγο τόσο των παρατάξεων, όσο και των υποψηφίων τους.

Νομίζω ότι έφτασε ο καιρός να αναρωτηθούμε τελικά όλοι: τί σχέση μπορεί να έχουν οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση με την τύπου life style προβολή; Καμία! Ας παλέψουμε επιτέλους για την ανατροπή αυτής της λογικής της ανάθεσης, που ως μοναδικό κριτήριο έχει την αναγνωρισημότητα των προσώπων, και ας επιδιώξουμε την πραγματική συμμετοχή των ψηφοφόρων στα κοινά, αρχής γεννομένης από την παρούσα εκλογική αναμέτρηση.